از همان کودکی سر به هوا بودم... آسمان را دوست داشتم و شب ها به آسمان خیره می شدم و ستاره ها را می شمردم و روزها آبی آسمان و سفیدی ابرها را به تماشا می نشستم. امروز تقریباً 7-8 سالی است که در نجوم به صورت حرفه ای کار کرده ام و امسال سال چهارم و پنجمی بود که نجوم تدریس می کردم و یکی از حوزه هایی که در نجوم کار کردم تاریخ علم بوده است.
رصدخانه ای در شهرری که بسیار با شکوه و با ابهت هم بوده و ارتفاعی به اندازه یک ساختمان سه طبقه داشته، سال های سال است که به فراموشی سپرده شده است. دوبار در این مورد مقاله نوشتم و سردبیر دو ویژه نامه در مورد آن بودم. متاسفانه ما در نگه داری آثار باسانی خود بسیار اهمال کاریم. به ویژه آثار علمی ...یکی از دغدغه هایم که اگر روزی به سرانجام برسد خیلی خوشحال خواهم شد، احیای این رصدخانه است که مشابه آن رصدخانه سمرقند است. در واقع رصدخانه سمرقند از روی همین رصدخانه چند قرن بعد از آن ساخته شده است. رصدخانه مراغه نیز نمونه ای کوچک از این رصدخانه در خود جای داده است.
مطلبی که در ادامه می آید بخشی از یکی از مقاله های بنده است که استاد عزیز و بزرگوار مهدی دانشیار در وب لاگ خود خیلی وقت پیش تر، منتشر کرده بود. استادی که برای دانش پژوهان مرکز نجوم حضرت عبدالعظیم خیلی زحمت کشیده است و تجربیات علمی و رصدی زیادی در حوزه نجوم با ایشان داشته ام . برای ایشان و خانواده محترمشان به ویژه دو پسر کوچولوی دانشمندشان آرزوی موفقیت و سلامتی دارم.
ادامه مطلب ...
موضوع مطلب :
