رفت و برنگشت ...

یکی از شاگردان حضرت امام (ره) ، شهید حجّه الاسلام مهدی شاه آبادی بزرگ است.

علت شهادت او،مخالفت با هوای نفسش بود.

در زمان جنگ، نامزد انتخابات شد و رأی اوّل را در تهران به دست آورد.

خودش گفت: وقتی که شب، رادیو تعداد آرا را اعلام کرد، در دل احساس خوشحالی کردم.

همان لحظه وسایل را جمع کردم و به جبهه آمدم تا تربیت شوم و برگردم.

                                   رفت و دیگر برنگشت...

یادداشت: مردی چنین میانه میدانم ارزوست ...

شهید احمدرضا سعیدی در سال 1341 در مفت آباد تهران واقع در نزدیکی میدان امام حسین(ع) به دنیا آمد. او از جمله جوانانی بود که در انقلاب اسلامی ایران نقش موثری داشت. سعیدی در قائله کردستان از همرزمان شهید چمران بود. او مدتی نیز به عنوان محافظ شهید بهشتی خدمت می‌کرد. با ورود اشغالگران شوروی در 3 دی 1358 به خاک افغانستان که باعث کشته شدن 2 میلیون انسان و آوارگی 10 میلیون افغانستانی شد، او به افغانستان رفت. وی در مورد این سفر خود تاکید کرده بود که «اسم این سفر را که می‌روم ماموریت خدا می‌گذارم». سعیدی در 11 دی 59 هنگام آموزش نظامی به شاگردان افغانستانی خود و بر اثر انفجار مین به شهادت رسید. مزار او هم اکنون به عنوان یک زیارتگاه  محلی در «به‌سود» افغانستان واقع است.

به تازگی مستندی در خصوص وی ساخته و اکران شده است:

ه گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم رونمایی از مستند «ماموریت خدا» با عنوان روایتی از سفر احمدرضا سعیدی شهید ایرانی جهاد اسلامی افغانستان دیروز 22 مهرماه در تالار عمار دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار شد.

مستند «ماموریت خدا» به کارگردانی محمد سرور رجایی و با تدوین محمدعلی مهری و محسن اردستانی ساخته شده است. کارگردان این اثر پیش از اکران آن در تشریح چگونگی ساخت مستند «ماموریت خدا» گفت: سال‌ها پیش با یکی از فرماندهان جهادی افغانستان مصاحبه کردم. در خلال مصاحبه او خبر شهادت یک ایرانی در جهاد اسلامی افغانستان را به من داد و گفت که او در اوایل انقلاب ایران شهید شد و در «به‌سود» مدفون است. این خبر باعث شروع جستجو من برای شناختن این شهید شد.

وی با اعلام این خبر که بزودی کتابی در مورد شهید احمدرضا سعیدی منتشر می‌شود گفت: در ابتدا هیچ اثری از این شهید نبود ولی من بر اثر یک اتفاق توانستم خانواده شهید را پیدا کنم و اکنون نه تنها مستندی در مورد شهید سعیدی ساخته شده است بلکه یک پرونده کامل از این شهید موجود است که به زودی به کتاب تبدیل می‌‌شود.

کارگردان مستند «ماموریت خدا» در ادامه افزود: پس از ملاقات با مادر شهید به کابل رفتم تا مزار شهید سعیدی را ببینم. مادر شهید قبل از رفتنم به من گفت که سلامش را به پسرش برسانم. من برای رفتن به سر مزار شهید سعیدی 20 روز تلاش کردم چون مسیرهای رفت و برگشت در اختیار طالبان بود. زمانی که به ایران برگشتم تا دوباره با مادر شهید ملاقات کنم متوجه شدم که او دار فانی را وداع گفته است.

رجایی تصریح کرد: انرژی که در مسیر رفتن سعیدی از تهران به افغانستان است می‌تواند به ده‌ها فیلم مستند و سینمایی و رمان تبدیل شود. شهید سعیدی در 11 مهرماه 59 وقتی که قصد برگشت به ایران برای حضور در جنگ ایران و عراق را داشت در هنگام آموزش نظامی به شاگردان افغانستانی خود به شهادت رسید. خون شهید سعیدی و خون شهید رجب غلامی که در هشت سال دفاع مقدس به شهادت رسید باعث شد که ایران و افغانستان به خون شریکی برسند. فرهنگ و باورهای مشترک ما با این خون شریکی تقویت شد.

وی اضافه کرد: امیدوارم محققان و نویسندگان تلاش کنند و یاد و خاطره شهدای مظلوم مسلمان افغانستانی و ایرانی را که در دو طرف مغفول مانده‌اند روشن کنند. شاید در افغانستان حدود 20 شهید ایرانی و در ایران بیش از 2 هزار شهید افغانستانی به شهادت رسیده باشند. 

پس از اکران مستند «ماموریت خدا» برادر شهید سعیدی، حمیدرضا سعیدی که از جانبازان 8 سال دفاع مقدس است به ذکر خاطراتی از این شهید پرداخت.

منبع:

http://tasnimnews.com/Home/Single/166567

سلام

دنیا مشتش را باز کرد، شهدا "گل" بودند و ما "پوچ"...خدا آنها را با خود برد و زمان ما را...

آخ که چه خوب تلنگری بود این پیام که دوستی برای من ارسال کرده بود...

بازی گل یا پوچ!

ما کجای این بازی ایستاده ایم؟

در هیجانات تلاش برای پیروزی در مسابقه کسب پست و مقام ها و شغل های بهتر ما کدامیم؟؟؟

اخ از این دل!

آخ از این دنیا و بازی هایش!

وقتی دنیا مشتش را در صف محشر برای ایام بازی ما باز کند ما گلیم یا پوچ؟؟

پاسخ این سوال نیاز به گذر این همه زمان تا صف محشر ندارد!

هر کس خوب می‌داند که کیست و چه میکند و در خلوت هایش با خویشتن خویش خود را خوب می شناسد! اگرچه گاهی آنقدر گرم بازی می شود که حتی خودش را هم فراموش می کند!

هفته دفاع مقدس نه فقط برای برگزاری یادبودی برای آن دوره 8 ساله است  بلکه می تواند یک تلنگر برای من و تو باشد تا تقلایی کنیم ببینیم کجای بازی روزگار ایستادیم؟

و این هم همان شعار دیرینه من: زنده باد دفاع مقدس، مرگ بر جنگ! مرگ بر کشتار و خونریزی! ...